Wady postawy

Terapia wad postawy jest tematem bardzo obszernym. Badania przeprowadzone w wielu szkołach potwierdzają, że zjawisko występowania wad postawy wśród dzieci i młodzieży jest powszechne. Przyczyniają się do tego zarówno czynniki środowiskowe, jak i codzienne nawyki.
Siedzący tryb życia zaczyna dotyczyć coraz młodszych osób. Zajęcia szkolne, pozalekcyjne, ograniczone lekcje wf-u, czas wolny spędzany przed komputerem i nieodpowiednie nawyki żywieniowe, przyczyniają się do plagi otyłości i wad postawy wśród dzieci i młodzieży.
O wadach postawy mówi się najczęściej w odniesieniu do dzieci i młodzieży. Jednak nie znaczy to, że problem dotyczy tylko i wyłącznie osób młodych. Wady postawy to problem niemal cywilizacyjny i cierpi na nie w mniejszym lub większym stopniu spora część społeczeństwa.
Wady postawy, jeśli chodzi o dorosłych mogą wynikać zarówno z nieodpowiedniego trybu życia, jak i zaniedbań z okresu młodości. W przypadku osób dorosłych korekcja wad jest trudniejsza niż w przypadku dzieci, kręgosłup bowiem kształtuje się i rośnie do około 25 roku życia. Później nie jest już taki „elastyczny”, więc trudniej go prostować.
Nie znaczy to jednak, że nie można nic zrobić po tym czasie. Odpowiednio dobrane ćwiczenia i systematyczność w ich wykonywaniu oraz zmiana codziennych, zgubnych nawyków, przynoszą pozytywne efekty. W przypadku osób dorosłych ważne jest też podejmowanie regularnej aktywności ruchowej, dla wzmocnienia mięśni i utrzymania wysokiej sprawności organizmu. Im większa sprawność, tym lepiej pracują narządy wewnętrzne, tym również lepsze samopoczucie, większe zdolności samoregenereacji i wyższa odporność.

Wśród głównych wskazań do rozpoczęcia terapii wady postawy znajdują się:

• wady stóp;
• skoliozy piersiowe i lędźwiowe;
• odstające łopatki;
• plecy płaskie, okrągłe, wklęsłe oraz wklęsło – okrągłe;
• kolana koślawe i szpotawe;
• stopy szpotawe i koślawe;
• problemy z równowagą i koordynacją;
• problem z odpowiednim poziomem napięcia mięśniowego

Do najczęstszych przyczyn odpowiadających za wady postawy dziecka należy m.in.:

• wady wrodzone;
• dotyczą kończyn dolnych i stóp ( np. koślawość kolan, szpotawość kolan, płaskostopie, stopa szpotawa, dysplazja stawów biodrowych);
• dotyczą klatki piersiowej oraz kręgosłupa ( np. kręcz szyi, plecy okrągłe, plecy płaskie, plecy wklęsłe, plecy okrągło- wklęsłe, tzw. kurza klatka piersiowa)

wady nabyte:
wynikają z siedzącego trybu życia – spędzanie dużo czasu przed komputerem lub telewizorem połączone z małą aktywnością fizyczną (najczęściej dotycząc kręgosłupa);
nieodpowiednio dopasowane stanowisko nauki (niewłaściwa wysokość krzesełka, biurka);
jednostajność pozycji;
niewłaściwy sposób siedzenia podczas nauki przy biurku (np. jedna ręka na blacie druga pod spodem);
noszenie zbyt ciężkich tornistrów;
noszenie tornistra na jednym ramieniu;
niewłaściwie dobrane obuwie;
nieodpowiednie warunki życiowe dziecka (niedożywienie, niewyspanie, zmęczenie, stres);
zaburzenia wzroku lub słuchu (mogą być przyczyną przyjmowania niewłaściwej postawy np. głowa nisko pochylona nad podręcznikiem)

Planując rehabilitację dziecka należy wziąć pod uwagę szereg czynników takich jak: wiek, aktywność fizyczna dziecka, przyczynę i skale zaistniałych dysfunkcji. Fundamentalne znaczenie w rehabilitacji wad postawy ma ich wczesne wykrycie i odpowiednio szybko wdrożona rehabilitacja, bowiem zwlekanie w tym zakresie może mieć poważne skutki dla prawidłowego rozwoju dziecka i jakości jego życia w przyszłości. Nieleczone wady postawy, to zmieniona biomechanika ciała, przez co mogą powstawać bóle pleców, kręgosłupa, stóp, bioder, głowy, a także obniżenie wydolności fizycznej. Zaniedbane nieprawidłowości ulegają utrwaleniom i często są nieodwracalne.

Rehabilitacja dzieci z wadami postawy może polegać na zastosowaniu medycyny osteopatycznej (technik strukturalnych np. energii mięśniowej, mięśniowo-powięziowych,terapia czaszkowo-krzyżowej), terapii manualnej, technik PNF, Bobath, techniki relaksacji mięśni, odpowiednio skomponowane ćwiczenia korekcyjne, neuromobilizacje, kinesiology taping.